مالتودکسترین دارویی

استفاده از مالتودکسترین به عنوان یک ماده پری بیوتیک

باکتری­های پروبیوتیک باکتری­هایی هستند که به حفظ تعادل فلور میکروبی روده و جلوگیری از رشد باکتری­های مضر کمک میکنند. پروبیوتیک­ها بر تعادل باکتری­های مفید و مضر روده تأثیر می­گذارند و این تعادل را به نفع افزایش جمعیت باکتری­های مفید تغییر می_­دهند.

پری بیوتیک­ها کربوهیدرات­های غیر قابل هضم هستند که برای تحریک رشد باکتری های پروبیوتیک در بدن ضروری می­باشند. این اجزا محیط مناسبی را به طور انتخابی برای باکتری­های پروبیوتیک در بدن مهیا می کنند تا آن­ها بتوانند در آن بهترین رشد و نمو را داشته باشند و به این صورت اثرات مثبت خود را بر میزبان اِعمال می کنند.

مالتودکسترین به عنوان یک ماده پری بیوتیک موجب تحریک رشد باکتری­های پروبیوتیک میگردد. همچنین در خشک کردن پاششی برخی انواع باکتری ها مانند بیفیدوباکتریوم، استفاده از مالتودکسترین ضمن حفاظت از باکتری در مقابل تنش دمایی، باعث ترکیب دو اثر پروبیوتیک و پری بیوتیک (سین بیوتیک) می­شود.

استفاده از مالتودکسترین در میکروکپسولاسیون

میکروکپسولاسیون تکنولوژی است که در آن ترکیبات هدف، توسط دیواره پوشش داده می­شوند تا ذرات میکروکپسول به وجود آید. اين كپسولها مي توانند محتويات خود را با سرعتي كنترل شده يا تعريف شده­ در شرايط خاص، آزاد نمايند­.

در این تکنیک انواع طعم ها، اسانس ها، روغن ها، آنزیم ها، میکرو ارگانیسم ها و… می توانند توسط ترکیبات بیوپلیمر مانند کربوهیدرات ها، پروتئین ها و چربی ها پوشش داده شوند.  میکروکپسولاسیون عملیاتی فیزیکوشیمیایی یا مکانیکی برای محصور نمودن یک جز در یک پوشش و تولید ذراتی با اندازه بسیار کوچک است و عمدتا یک هسته هیدروفوب به وسیله یک دیواره هیدروفیل محافظت می­شود.

 مالتودکسترین یکی از رایج­ترین کربوهیدرات­های مورد استفاده در فرآیند کپسولاسیون بوده و تا کنون در کپسولاسیون ترکیبات مختلف مانند ویتامین C، کارتنوئیدها، آنتی بیوتیک­ها و ویتامین­های محلول در چربی مورد استفاده قرار گرفته است. معمولا مالتودکسترین به همراه صمغ عربی و یا امولسیفایر­ها در فرآیند کپسولاسیون مورد استفاده قرار میگیرد.

استفاده از مالتودکستریندر پودرهای ورزشی

مالتو­دکسترین نقش مهمی در تقویت ماهیچه­ها برای تمرینات ورزشی شدید و بازیابی سطح گلیکوژن از دست رفته دارد و مصرف این ماده سبب می­شود بلافاصله پس از تمرین، گلیکوژن شروع به بازسازی نماید. از آنجائیکه مالتودکسترین از نشاسته منشاء می­گیرد به راحتی و به سرعت به گلوکز تبدیل شده و جذب می­شود، گلوکز تولید شده برای ذخیره سازی مجدد گلیکوژن مورد استفاده قرار می­گیرد. مالتودکسترین هم چنین می­تواند قبل از شروع تمرین نیز در غالب نوشیدنی مصرف شده و انرژی بیشتری را برای تمرین فراهم نماید.

در صورتی که قرار باشد مالتودکسترین پس از تمرین استفاده شود، باید با پودرهای پروتئینی مخلوط شود تا رشد ماهیچه و زمان ریکاوری را افزایش دهد. مالتودکسترین می­تواند در پودرهای ریکاوری قبل و پس از تمرین با پروتئین مصرف گردد.