معمولا در صنعت ورق سازی از چسب نشاسته استفاده می شود. نشاسته ذرت، اصلی ترین ترکیب چسب را تشکیل می دهد. متداول ترین روش برای تولید چسب نشاسته، روش Stein-Hall می باشد.
این روش یک سیستم آبی دو بخشی است. یک بخش از این سیستم معمولاً از نشاسته پخته یا ژلاتینه شده تشکیل شده است که به عنوان حامل مورد استفاده قرار می گیرد.
فاز دوم از نشاسته خام ژلاتینه نشده تشکیل شده است که معمولا به آن بوراکس نیز اضافه می شود. فاز دوم به آن فاز پنهان یا چسب بالقوه نیز گفته می شود زیرا این بخش هنوز خاصیت چسبندگی ندارد و پس از اعمال بر نوک فلوت در اثر حرارت و فشار، ژلاتینه شده و خاصیت چسبندگی پیدا می کند.
سپس این دو فاز با هم مخلوط شده و یک چسب یکنواخت ایجاد می شود. به طور متداول از نشاسته خام ذرت برای تهیه چسب استفاده می شود.
برای بالا بردن کارآیی چسب و بهبود عملکرد فرآیند ورق سازی می توان از نشاسته های خاص نیز استفاده کرد. برای مثال می توان اصلاحاتی بر روی نشاسته انجام داد و چسبندگی چسب حاصله را ارتقا داد و یا با توسعه یک نوع نشاسته خاص، سرعت فرآیند تولید ورق را افزایش داد.
یکی از نشاسته هایی که در مجموعه زر تولید شده است، نشاسته ورق سازی می باشد. این نشاسته می تواند در فرآیند تولید چسب مورد استفاده قرار گیرد و باعث افزایش سرعت تولید ورق و همچنین افزایش قدرت چسبندگی چسب حاصله شود. در زیر مزایای نشاسته ورق سازی زر آورده شده است:
افزایش راندمان تولید از طریق افزایش سرعت خط تولید ورق (50 الی 100 % افزایش سرعت)؛
افزایش قدرت چسبندگی چسب؛
کم شدن میزان مصرف نشاسته؛
ثبات ویسکوزیته چسب؛
کاهش هزینه های تولید؛